Een cofferdam of een rubberdam is een dun rubberen vel dat we gebruiken in de tandheelkunde om de tand isoleren zodat we zorgvuldiger te werk kunnen gaan. Deze is uitgevonden in de Verenigde Staten rond het jaar 1864 door Sanford Cristie Barnum. De doelstelling van de rubberdam is dat er geen speeksel in contact komt met de instrumenten, het tandheelkundige werk dat wordt uitgevoerd en zorgt ervoor dat het materiaal niet wordt geïnhaleerd.
De voordelen van de rubberdam
Afwezigheid van vocht
Verbeterde toegang en zichtbaarheid
Bescherming tegen slikken en aspireren
Bescherming van blootgesteld dentine voor herbesmetting
Bescherming tegen aerosol (een verzameling van microscopische deeltjes, in vaste of vloeibare vorm, die zijn opgenomen in een gas)
Bescherming tegen het vochtig worden van de restauratiematerialen
Verbetereing van de efficientie tijdens het opereren
De nadelen van de rubberdam
Het plaatsen neemt tijd in beslag
Er zijn extra kosten aan verbonden voor de praktijk
Maakt het moeilijker voor de patiënt om te ademen
Helaas werken er tot op heden nog veel tandartsen zonder een rubberdam waardoor de resultaten van hun behandelingen minder lang standhouden tegenover tandartsen die de tand/ tanden isoleren tijdens hun behandelingen.
De rubberdam kan worden gecombineerd met andere materialen voor een nog betere isolatie en of intrekking van de producten. Zulke producten zijn teflon, flossdraad of een retractie draad.
Hier zijn enkele klinische foto’s die het gebruik van de rubberdam en zijn componenten demonstreren om een schone, steriele en vriendelijke omgeving te creëren zodat we beter aan uw tand/ tanden kunnen werken:
Zoals u kunt zien, kan het isoleren van de tanden van de rest van de holte de tandarts veel betere en meer voorspelbare resultaten geven. Bovendien is het comfort dat de patiënt heeft met een dergelijke isolatie verbazingwekkend. Kom op, hoeveel van jullie hebben er een hekel aan om water of speeksel in je keel te hebben dat je ademhaling belemmert of je zelfs doet stikken?